امواج وای ـ فای؛ مرگ تدریجی همه ما

شما دارید می میرید. تشعشعات بی سیم هم اینک در حال نابود کردن مغز شما هستند. چقدر تأسف آور! بگذارید کمی بیشتر توضیح دهم. همه ما از انرژی، امواج الکترومغناطیس، ارتعاشات هومونی و میلیاردها میلیارد ذرات باردار در حال ارتعاشی که به آرامی حول میدان مغناطیسی خود در حال چرخش هستند، تشکیل شده ایم. در این میان، همه حالات مربوط به اتم های شادمان جاری در اقیانوس های ذره بینی آب و خون و ...، سرچشمه گرفته از شرایط متوازن این ذرات است.

زندگی در جریان است. پیشرفت و تکنولوژی در راهند. ولی بدانیم که خودروها و لامپ ها و مایکروفرها و تلفن های همراه و آی پادها و مخلوط کن های چندسرعته آشپزخانه ها، همه و همه، میلیاردها موج رادیواکتیو دامنه دار را روانه فضای پیرامونی ما می کنند. نظیر اشباح در یک سرنوشت غم انگیز. شبیه سکوهای تیراندازی نامحسوس هلاکت و مرگ و نیستی. همه این امواج و تشعشعات، بدون استثنا، حالات خوش زندگی را تخریب نموده و با هدف گیری ساختارهای سلولی و ایجاد مزاحمت برای امواج مغزی، همانند یک چرخ و فلک در حال چرخش شهربازی، ما را به سوی سرطان و مرگ و نابودی سوق می دهند. ما امروزه در فرودگاه ها نیز از شر ارتباط بی سیم با شبکه اینترنت، در امان نیستیم.

این وضعیت شاید شما را مجاب کند که ما به سوی فضا در حال حرکت هستیم. هر چیزی را که ما می سازیم، می خواهد ما را به قتل برساند. همه اختراعات و موفقیت های ما در حال نابودی موجودیت ما انسان ها هستند و به آرامی حیات ما را می جوند و مصرف می کنند. آنها می خواهند که ما بمیریم. بهترین سنجش ماجرا این است: لیست مخاطرات فراروی ما انسان ها در هر دقیقه، زیادتر و زیادتر می گردد. با آخرین مثال آشنا شوید: wi fi. این امواج نوظهور که خطر مرگ را می توانند برای افراد به همراه داشته باشند، از تلفن های همراه، مایکروفرها و خطوط انتقال برق تشعشع می کنند. تحقیقات حاکی از آن است که این امواج با سرطان مغز (حداقل در نمونه های آزمایشگاهی) ارتباطی مستقیم دارند. حداقل باید افراد به این نکته توجه کنند که از این سه عامل تشعشع نباید در کنار هم بهره ببرند. البته مطمئناً این مطالب هراس آورند.

این تشعشع ها و میدان های مغناطیسی (EMF) تقریباً در همه جا و همه زمان ها بر بدن های ما حمله می آورند. از سوی دیگر، با پیشرفت تکنولوژی و ارائه محصولاتی جدیدتر، این یورش ها دیوانه وارتر و لجام گیسخته تر هم می گردد. هم اینک نیز این امواج، علاوه بر سر تا سرزمین، به سوی اعماق کیهان نیز روانه می شوند. چگونه می توان روند این بمباران ها را کندتر کرد؟ و شما چگونه قادر به کاهش این اثرات و انحراف این امواج خواهید بود؟ آیا ضمن پوشیدن لباس های مخصوص، هرگز در مقابل یک مایکروفر نخواهید ایستاد؟ و آیا عشق بی پایان ما به فن آوری های بی سیم و گشت و گذار در وب برای دسترسی به سکس ارزان و خرید وسایل آشغال در وب سایت (eBay)، بالاخره روندی نزولی به خود خواهد گرفت؟

البته در اروپا هم ما شاهد اتفاقاتی هستیم. مثلاً سازمان حفاظت از محیط زیست اروپا، هشدارهای مبهمی را به مردم اتحادیه اروپا داده که براساس آن، محدودیت های قانونی مربوط به تشعشعات کنونی، بسیار بی اهمیت و ناچیزند و امواج بی سیم و تلفن های همراه واقعاً بد هستند. آن قدر بد که به سختی می توان حتی آن را توضیح داد. تکنولوژی با سرعتی شگرف رو به جلو بوده و وضعیت کنونی ایجاد این تشعشع ها، در تاریخ بشریت بی همتاست و البته چقدر بد!

[یک یادداشت کوچک: من دوست دارم که نتایج یک مطالعه صورت گرفته از سوی یکی از دوستانم را برای شما مطرح کنم. این پژوهش اعلام می دارد که صحبت کردن ۲۰ ثانیه ای یک کودک با تلفن همراه، می تواند توانایی هایی یادگیری یک کودک را تا دو ساعت دچار وقفه و تنش نماید. چقدر تکان دهنده!

من به درستی نمی دانم که این تحقیق چه مفهومی دارد، اما آیا سلام و احوال پرسی کردن با مادربزرگ از طریق یک گوشی نوکیا، تا این حد آثار مخرب خواهد داشت؟ البته این جملات به این معنا نخواهد بود که عدم انجام یک مکالمه، به حل همه مشکلات دنیای ما خواهند انجامید. آنچه را که این مطالعه در تبیین آن ناتوان است، این مطلب می باشد که اختصاص ۵ دقیقه وقت برای مشاهده برنامه تلویزیونی «احمق آمریکایی» نیز به عقب ماندگی ذهنی فرزند شما کمک خواهد کرد.]

چه باید کرد؟ و شما برای این اعلام خطر چه باید بکنید؟ و آیا در برابر تهدیدهای ناشی از این میدان های الکترومغناطیسی باید همچنان به بحث های بی پایه و فاقد پشتوانه علمی بسنده کرد؟ آیا زمان آن نرسیده که دولت های ما امواج وای فای را در مدارس و کودکستان ها محدود نموده و یا اینکه آنها را به صورت کامل ممنوع نمایند؟ اگرچه من معتقدم که هیچ یک از سطوح این تشعشعات، سالم و ایمن نیستند، اما فن آوری های نوین که سریع تر، بهتر و جذاب تر نیز می باشند، خطرات بیشتری را به همراه خواهند داشت، اگرچه این احساس ناخوشایند به اندازه مشاهده سخنرانی های دیک چنی نخواهد بود!

بی شک امروزه ابر شرکت های صنعتی چندملیتی و صنایع داخلی آمریکایی، در راه دستیابی به سود بیشتر، سلامت مصرف کنندگان را نادیده می گیرند. در این میان، تفاوتی نمی کند که شما از محصولات شرکت AT&T و یا نوکیا و یا موتورولا و یا گوگول و حتی Earthlink استفاده نمایید. چرا که همه این شرکت ها همانند سلاخ خانه های اوایل قرن بیستم و صنایع دخانیات و نفت و حشره کش ها در سال ۱۹۹۸ میلادی با دروغ گویی و لابی گری و مخفی کاری، ضمن خالی کردن جیب های شما، خون جاری در رگ هایتان را آلوده می کنند.

نباید فراموش کرد که همه ما باید در راه کاستن از مخاطرات این فن آوری ها تلاش کنیم؛ چرا که سلامتی شما در برابر قیمت سهام این شرکت ها هیچ ارزشی نخواهد داشت. این فن آوری ها لحظه به لحظه برای کشتن شما گام برمی دارند. آنان برای این کار از روش های شیک و برازنده بهره می برند. به آهستگی، به کندی، گام به گام و اغلب با لبخند و با استفاده از یک چای مفرح چینی و یک سالاد بزرگ سبزی و موجی گسترده از اشعه های وای فای در یک کافی شاب، شما عکس های نیمه برهنه خود را در سایت گروهی فلیکر اپکود می کنید و به دنبال آن، آخرین مطالب مورد علاقه خود را در محیطی سرشار از امواج رادیواکتیو و الکتریسیته، دانلود می کنید.

من همه گفتنی ها را گفتم. هرچند در واقع، شاید این وضعیت از نگاه بسیاری، به این بدی هم نباشد!